Franciszek Kaczmarek Nominacja

Przed wojną Trzemeszno było siedzibą sześciu cechów rzemieślniczych. Cech szewski odnotował w 1924 roku 49 zarejestrowanych mistrzów szewskich, a w 1929 roku tylko 26. Spadek miał związek z ogłoszeniem w 1928 roku prawa przemysłowego dopuszczającego do wykonywania zawodu przez każdego, kto otworzył warsztat i zawiadomił władze. Pomimo zmian wysoka pozycja mistrza w zawodzie utrzymywała się. Kandydat na mistrza musiał posiadać praktykę, a wcześniej złożyć egzamin czeladniczy przed trzyosobową komisją w składzie: przewodniczący komisji i dwaj członkowie, ławnik mistrz i ławnik czeladniczy.

Obuwnika Franciszka Kaczmarka Izba Rzemieślnicza w Bydgoszczy nominowała w 1922 roku i ponownie w 1925 roku na ławnika czeladniczego. Zachowane dokumenty potwierdzają, że był uprawniony do odbierania egzaminu czeladniczego uczni w zawodzie szewskim na obwód  Trzemeszno od 1 października 1922 roku do 30 września 1928 roku.

Franciszek Kaczmarek urodził się w 1870 roku. Po osiedleniu się w Trzemesznie rodzina zamieszkała przy placu Zigfridplatz 15. Przez lata pracował w zawodzie szewskim. Zmarł 30 sierpnia 1933 roku. Syn Marian kontynuując tradycje rodzinne otworzył warsztat szewski przy ul. św. Jana 16.

 Franciszek Kaczmarek, Nominacja

Polska, Bydgoszcz-Trzemeszno

1 października 1925 r., przek. MRT 2010

papier

szer. 21,3 cm, wys. 33,3 cm