Trzemeszeńska lista uczestników walk o niepodległość w 100. rocznicę Bitwy na przedpolach Warszawy #54
Pamięci bohaterów poległych i zmarłych w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 oraz walczących na kresach wschodnich 1919-1921. Lista uczestników walk o niepodległość nie pretenduje do całościowej. Zestawienia alfabetycznego na podstawie ksiąg metrykalnych i zasobów Muzeum Regionalnego w Trzemesznie dokonał dr Andrzej Leśniewski.
Podporucznik Alfons Milisiewicz, urodzony 5 grudnia 1898 roku w Trzemesznie, syn nauczyciela gimnazjum Józefa i Felicji z domu Kordelskiej. Starszy brat komandora Jana Jerzego, bohatera wojny obronnej 1939. Rodzina mieszkała w Trzemesznie przy ulicy Bożnicowej. Alfons Milisiewicz jak zapisano „służył w 7 d.a.k.”. Był oficerem 7 dywizjonu artylerii konnej Wielkopolskiej. Formowanie dywizjonu w składzie 3 baterii rozpoczęto w Poznaniu 16 marca 1919 roku. Alfons Milisiewicz był jednym ze współorganizatorów. Potrzeby zdolności bojowej wojsk były ogromne. Niezwłocznie po sformowaniu wysłano dywizjon na front północny powstania wielkopolskiego 1918-1919. Gdy w połowie 1919 roku sytuacja uległa stabilizacji dywizjon powrócił do Poznania celem dalszego formowania. Dalsze rozkazy spowodowały skierowanie 1 i 2 baterii na front wschodni zaś 3 na front zachodni w rejon linii Inowrocław-Bydgoszcz. Bateria 1 skierowana do Wilna od lutego 1919 roku toczyła boje na Ukrainie. Bateria 2 skierowana na front litewsko-białoruski chrzest bojowy przeszła 3 sierpnia 1919 roku. Walczyła pod Dworzyszczami i Zasławiem. Dnia 6 sierpnia 1919 r. operacyjnie połączona została z 15 pułkiem ułanów wielkopolskich. Na front wschodni przerzucono także 3 baterię. W tejże jednostce taktycznej plutonem artylerii dowodził podporucznik Milisiewicz. Prześledźmy jego losy. Po wkroczeniu Wojska Polskiego do Bydgoszczy 3 baterię 12 marca 1920 roku pociągiem przerzucono na front wschodni. Niezwłocznie przystąpiła do walki. Jak czytamy na stronie 17 historii wojennej dywizjonu wyruszono na Koziantyn. 25 kwietnia 1920 roku 3 bateria toczyła zacięte boje. O godzinie 19 dywizja kłusem podchodzi do Koziatyna. Spieszeni ułani zajmują przedmieście. Bateria, podzielona na dwa plutony, wspiera 2-i pułk szwoleżerów i 16-ty pułk ułanów. Ułani i szwoleżerowie walczą w mieście o pojedyncze domy, których bronią schronieni w nich Rosjanie. Artylerja dzielnie wspomaga ułanów. Pluton podporucznika Milisiewicza celnemi strzałami zbija z wieży kościelnej ukryte karabiny maszynowe, które raziły toczących walkę ułanów. Na następnej czytamy: W tym ciężkim odwrocie płaci 3-a konna baterja krwawą daninę za swoje poświęcenie i odwagę. Dnia 9 czerwca pod Radziwiłłowem pluton baterji przydzielony do 2-go pułku szwoleżerów, zostaje zasypany krzyżowym ogniem ciężkich karabinów maszynowych. Z powodu morderczych pocisków zdołała się wyratować jedynie obsługa. Dnia 3 lipca baterja traci mężnego podporucznika Alfonsa Milisiewicza, który był przypadkowo tego dnia w taborze baterji. Napadnięty przez kozaków, broni się podporucznik Milisiewicz do ostatka, na propozycję poddania się odpowiada ostatniemi strzałami i ginie, zarąbany szablami. Odnotujmy dla porządku: na Liście strat Wojska Polskiego z 1934 roku uczestnik wojny polsko-bolszewickiej ppor. Alfons Milisiewicz poległ 4 czerwca 1920 roku w miejscowości Klewań. Dywizjon powróciwszy z wojny stacjonował w Okręgu Korpusu Nr VII Poznań do 1939 roku. Obecnie kultywujemy chlubne tradycje. W 2006 roku stacjonujące w Międzyrzeczu brygady zmechanizowane Wojska Polskiego powróciły do nazwy historycznej. Odznakę Pamiątkową nadawano żołnierzom Dywizjonu Artylerii Konnej po 20 maja 1922 roku. Nasz bohater już nie żył. Źródło: Lista strat Wojska Polskiego z 1934 r., poz. 25701, s. 572; Porucznik Jerzy Antropow, Zarys historii wojennej 7-go dywizjonu artylerii konnej Wielkopolskiej, Warszawa 1928, s. 4-6, 11, 16-19, 22; Wojskowe Biuro Historyczne, Detale kartoteki personalno-odznaczeniowej. Milisiewicz Alfons, https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/?strona=15&szufladka=MIKR-MILL, dostęp 31 maja 2021 r.; Antoni Kierczyński, Święta miłości kochanej Ojczyzny. Tom II, maszynopis, s. 71; Lista strat Artylerzystów Konnych/Genoroots – Aleksandra Kacprzak – profesjonalne poszukiwania genealogiczne w Polsce i USA, poz. 77, https://genoroots.com/pl/lista-strat-artylerzystów-konnych, dostęp 31 maja 2021 r.; Odznaka Pamiątkowa Dywizjonu Artylerii Konnej, wykonanie A. Nagalski i Ska, ul. Bielańska 16, Warszawa 1922 r.; fot. grób matki bohatera na cmentarzu parafialnym w Trzemesznie.
Dodaj komentarz
- to dla Ciebie staramy się być najlepsi, a Twoje zdanie bardzo nam w tym pomoże!