Laudacja na cześć Juliana Niesiołowskiego

Maria Wojciechowska w lutym 1983 roku nad trumną kombatanta powstania wielkopolskiego 1918-1919 wygłosiła laudację. Treść mowy przechowały zapiski własnoręczne „prezeski”. Przewodnicząca Związku Bojowników o Wolność i Demokrację Koło w Trzemesznie żegnając Juliana Niesiołowskiego z Cytrynowa powiedziała:

„W smutnym nastroju przypadło nam w udziale żegnać członka Koła Miejsko-Gminnego ZBoWiD w Trzemesznie – jednego z pięciu jeszcze dotychczas żyjących na terenie miasta i gminy byłego Powstańca Wielkopolskiego. Za chwilę ziemia pokryje doczesne szczątki prawego Polaka, uczciwego obywatela i dzielnego Powstańca w stopniu porucznika przez całe życie ciężko pracującego na utrzymanie rodziny. Kol. Julian Niesiołowski wiernie służył Ojczyźnie, bo na przełomie roku 1918/19 jako 24-letni młodzieniec stanął w szeregach Powstańców Wielkopolskich i brał udział w walkach…”

Julian Niesiołowski urodził się 8 marca 1894 roku w miejscowości Gotelp w gminie Czersk, powiecie chojnickim. Syn Józefa i Julianny. W biogramie zapisano, że 28 grudnia 1918 roku przystąpił do ochotniczej kompanii trzemeszeńskiej. Walczył zatem pod rozkazami Władysława Wleklińskiego i na powstańczym II odcinku Frontu Północnego. Pod koniec kwietnia 1919 roku przydzielony został do 67 pułku piechoty stacjonującego w Jarocinie. Odznaczony w 1932 roku Medalem Niepodległości. Członek trzemeszeńskiego ZBoWiD-u od 9 listopada 1962 roku, odznaczony 7 listopada 1977 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Andrzej Leśniewski

Laudacja na cześć Juliana Niesiołowskiego

Poznań, Trzemeszno

17 lutego 1983 / przek. MRT Maria Wojciechowska

Papier, pismo odręczne dwustronne

szer. 15 cm, wys. 21 cm