Trzemeszeńska lista uczestników walk o niepodległość w 100. rocznicę Bitwy na przedpolach Warszawy #35

Pamięci bohaterów poległych i zmarłych w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 oraz walczących na kresach wschodnich 1919-1921. Lista uczestników walk o niepodległość nie pretenduje do całościowej. Zestawienia alfabetycznego na podstawie ksiąg metrykalnych i zasobów Muzeum Regionalnego w Trzemesznie dokonał dr Andrzej Leśniewski.

Sierżant Maksymilian Klemczak, urodzony 22 września 1886 roku w Mogilnie, syn Jana i Magdaleny z domu Olszanowskiej. Naukę rozpoczął w Mogilnie, jednak klasę siódmą ukończył w Trzemesznie, gdzie w 1900 roku rodzina osiadła. W 1906 roku skończył szkołę dokształcającą w zawodzie malarza. Egzamin mistrzowski zdał w Bydgoszczy. Podczas I wojny światowej, opanował znajomość języka angielskiego i francuskiego. W okresie międzywojennym mieszkał przy ulicy Kościuszki, następnie Gen. Dąbrowskiego. Od 20 września 1920 roku dwa lata pracował jako komornik sądowy w Wieleniu. Powrócił do Trzemeszna i zawodu malarza. Bezrobocie i brak zleceń zmusiło Klemczaka do powtórnych starań o uprawnienia komornika sądowego. Egzamin wstępny wyznaczono mu w 1928 roku w Warszawie, jednak wydaną rok później Decyzją Ministra Sprawiedliwości do służby sądowej nie powrócił. Jesienią 1939 roku pracował u Niemca Neümanna w Trzemesznie, od września 1943 roku przymusowo w Wylatowie, a w styczniu 1944 roku skierowany przez Arbeitdisziplin do Erharda Szulza w Mogilnie. Po zakończeniu wojny, w styczniu 1946 roku, został członkiem Miejskiej Rady Narodowej w Trzemesznie. Następnie pracował na jako urzędnik państwowy. Dnia 23 lutego 1924 r. poślubił Marię Gabrielę Ciślewicz i miał sześcioro dzieci: Wandę (ur. 1924 r.), Irenę (ur. 1926 r.), Alfonsa (ur. 1927 r.), Stefana (ur. 1929 r.), Edmunda (ur. 1930 r.) i Mariana (ur. 1932 r.).

Przebieg służby wojskowej także obfitował w wydarzenia. Podczas I wojny światowej już 2 sierpnia 1914 roku skierowany został do służby w 49 regimencie piechoty niemieckiej. Walczył na frontach, od 20 stycznia 1915 roku wschodnim w Rosji, do 25 września 1917 roku na zachodnim we Francji. Otrzymał awans na starszego szeregowca. Trzykrotnie lekko ranny, obrażenia doznane w lutym 1916 roku wymagały miesięcznego leczenia szpitalnego. Następnie odbył czteromiesięczny kurs artylerzysty. Rok później, podczas walk pozycyjnych 25 września 1917 roku, został wzięty do angielskiej niewoli i po latach uznany „66% inwalidą wojennym z 1917 roku”. Z obozu jenieckiego 2 października 1918 roku ochotniczo wstąpił do Armii Hallera we Francji „de Camp. Polonais 3e Regiment d. Art-le”, z którą powrócił do Polski. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1920, ogniomistrz IV dywizjonu 13 pułku kresowego artylerii polowej. Walczył z bolszewikami na Ukrainie od 25 marca 1919 roku do 25 lutego 1920 roku, po czym jako kancelista przydzielony do sztabu. Awanse w 1919 roku: do stopnia kaprala, plutonowego, a następnie sierżanta ze starszeństwem od 26 marca 1919 roku. Przebywał na froncie do 25 sierpnia 1920 roku, i tam dowódca dywizjonu kpt. Łątkiewicz wystawił sierżantowi Klemczakowi świadectwo moralności. Zdemobilizowany powrócił do Trzemeszna. Podczas II wojny światowej jego rodzinę wyrzucono z mieszkania przy Gen. Dąbrowskiego. Następnie aresztowany przez Gestapo od 13 kwietnia 1940 roku był 9 miesięcy więziony w obozie w Szczeglinie.

Społecznik, w międzywojniu należał do Związku Hallerczyków Koło w Trzemesznie, Zrzeszenia Byłych Jeńców Wojennych Zachodnich Ziem Polski Zarząd Główny w Poznaniu, Stowarzyszenia Weteranów byłej Armii Polskiej we Francji Placówka Hallerczyków w Trzemesznie; po wojnie do Polskiego Związku b. Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych, Polskiego Czerwonego Krzyża Oddział w Trzemesznie, Społecznej Komisji Kontroli Cen przy Miejskiej Radzie Narodowej w Trzemesznie. Odznaczony, 19 marca 1919 roku Odznaką „Orlęta” nr 5088; Odznaką Pamiątkową „Miecze Hallerowskie” Dyplom nadania nr 394; Medalem Amerykańskiego Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej we Francji; 5 kwietnia 1930 r. Medalem pamiątkowym za wojnę 1918-1921 r. przyznanym rozkazem D.O.K. VIII nr 7/30. Zmarł 19 października 1958 roku. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Trzemesznie. Źródło: Książeczka wojskowa, Zaświadczenie Powiatowej Komendy Uzupełnień Inowrocław 11.IV.1930 r., Świadectwo moralności 13-y Pułk Kresowy Art./ Polowej/ IV Dywizjon/ Poczta Polowa 29/ 5.III.1920, zbiory rodzinne udostępniła p. Ewa Welk; Spis towarzystw na terenie miasta Trzemeszna, Akta miasta Trzemeszna, Archiwum Państwowe w Bydgoszczy Oddział w Inowrocławiu, sygn. 63/469, k. 44-45; Stowarzyszenie Weteranów byłej Armii Polskiej we Francji, Archiwum Państwowe w Poznaniu, sygn. 53/887/124, k. 103-111, 116, 123-127; Grobonet Trzemeszno, www.trzemeszno.grobonet.com/grobonet/start.php, dostęp 10 stycznia 2021 r., sektor C, rząd 4, nr grobu 7; fot. Książeczka wojskowa, pow., s. 6.