Dźwiękowa karta pocztowa

Opisany niedawno „peerelowski singel” był pocztówką dźwiękową – wypełniał lukę nie tłoczonych na winylu muzycznych przebojów zagranicznych. Ludzie przedsiębiorczy nazywani wtedy „prywaciarzami” oferowali na targu przeboje muzyczne bądź przyjmowali zamówienia na ich tłoczenie. Państwowe przedsiębiorstwa doceniły ten sposób dystrybucji przebojów muzycznych. Ich kierunkiem głównym były utwory wykonawców rodzimych.

Prezentowana dźwiękowa karta pocztowa wydana została przez ówczesnego potentata na rynku wydawniczym, koncern RSW „Prasa-Książka-Ruch”. Monopolista założył Przedsiębiorstwo Wydawniczo-Fonograficzne „Ruch” współpracujące z innym potentatem na rynku fonograficznym Przedsiębiorstwem Państwowym „Polskie Nagrania”. Dysponowano profesjonalną bazą studyjną do nagrań, na wyższym poziomie od wspomnianych ofert targowiskowych. Tłoczenie wykonanych nagrań studyjnych realizował powołany przez RSW „Ruch” podmiot następny czyli Zakład Foto-Poli „Ruch”. Obejmował usługą wzornictwo dźwiękowych kart pocztowych, druk laminowanych matryc i ich tłoczenie. Nabywca dźwiękowej karty pocztowej zakupu dokonywał w ogólnokrajowej sieci kiosków i sklepów branżowych „Ruch”.

Nastoletnią właścicielką opisywanego egzemplarza, tym razem dźwiękowej karty pocztowej, była p. Maria Fajfer z Trzemeszna. Projekt jakże sugestywnej szaty graficznej przygotował wybitny grafik i ilustrator książek Janusz Stanny. Przebój z towarzyszeniem zespołu „Warszawskie Smyczki” w wykonaniu popularnej do dziś wokalistki Haliny Kunickiej wylansowany w 1964 roku, nagrano rok później. Tytuł utworu „Bardzo lubię” uzupełnia dedykacja „Dla Marysi – Bożena, Cieplice”.

Andrzej Leśniewski

Dźwiękowa karta pocztowa

Warszawa, Trzemeszno

Z.G. „Ruch” 1965 r. / zbiory MRT ofiarował Rafał Krause

papier foliowany, s.g. tłoczenie, s.o. pocztówka

wym. 13,6 cm x 16,2 cm